• Four Roses
  
• The Return of a Whiskey Legend.

De auteur is brand ambassador van Four Roses en heeft heel wat jaren in het vat gerijpt, want hij werkt al sinds 1967 in de distilleerindustrie, waar hij zijn carrière begon op het Quality Department van Joseph. E. Seagram & Sons (destijds eigenaar van Four Roses).

Gedurende de Drooglegging zijn er vele archieven verloren gegaan, maar Al Young is er toch in geslaagd om in 7 hoofdstukken een aardig beeld te geven van deze iconische bourbon brand. Hij heeft nakomelingen van oprichter Paul Young opgespoord, waaronder de kleindochter van diens achterneef. Met dank aan Youngs nazaten kon de auteur niet alleen de stamboom reconstrueren maar ook beschikken over fotomateriaal van de oprichter, diens zoon en kleinzonen. Dat maakt het boek authentiek.

Het 1ste hoofdstuk getiteld “The Start of Something Beautiful”, beschrijft de jaren 1840-1883, waarbij een flink stuk is ingeruimd voor de Amerikaanse Burgeroorlog, waarvan de fiscale naweeën onder andere de reden waren voor de Joneses om van Virginia naar Kentucky te verkassen.

In het 2de hoofdstuk dat de jaren 1883-1895 beschrijft, komt de ware “Legend of Four Roses” aan de orde, en die is toch een tikkie anders dan historici, whiskyschrijvers en bottelaars de whiskyliefhebber tot nu toe hadden doen geloven. Een 19de-eeuwse journalist die de “obituary” voor Paul Jones Jr. schreef na diens overlijden in 1895, is mede debet aan de verwarring rond de herkomst van de naam Four Roses, want hij vermeldt abusievelijk dat Paul Jones een vrouw genaamd Mary Peabody, en diverse kinderen achterlaat.  Maar Paul Jones was zijn leven lang vrijgezel en Mary Peabody in werkelijkheid de vrouw van zijn neefje en erfgenaam Lawrence Lavalle Jones …

Hoofdstuk 3 (1895-1934) leidt de lezer als vanzelf naar en door de Drooglegging onder de titel “From Making Whiskey to Making Medicine”. Four Roses was een van het handjevol distillateurs dat whiskey als medicijn mocht verkopen en, gedurende korte tijd, ook produceren.

In hoofdstuk 4 trekken de kruitdampen van de Drooglegging op en vertelt Al Young onder de titel “Back to the Drawing Board” over de periode 1934-1943 die zal culmineren in de Tweede Wereldoorlog.
Het 5de hoofdstuk bestrijkt het tijdvak 1943-1971 en behandelt met de titel “Seagram’s Buys the Brand” de overname van Four Roses door Seagram’s, die het roer fors omgooit, wat aanvankelijk leidt tot meer succes maar uiteindelijk niet zo goed voor het merk uitpakt.

In hoofdstuk 6 wordt de neergang van Four Roses uitgewerkt, van 1971-2000, getiteld “A brand in Decline, Goodbye to America”. Gelukkig is daar aan het eind van het hoofdstuk de huidige master distiller Jim Rutledge, die terecht een ereplaats in het boek heeft gekregen.

Hoofdstuk 7 is het slotakkoord: “Back and Better Than Ever”, van het jaar 2000 tot nu. De overname door Kirin komt aan bod en het boek wordt besloten met de bijzondere productiewijze van Four Roses en een overzicht van de verschillende bottelingen. Daaruit blijkt dat er meer is dan Yellow Label, Single Barrel en Small Batch alleen.

Door het boek heen staan prachtige advertenties uit voorbije decennia, die illustreren dat Four Roses ooit een heel machtig merk was in de VS. Er werd zelfs met een lichtreclame op Times Square geadverteerd. Wie weet komt die tijd weer terug. Aan Kirin, Al Young, Jim Rutledge en zijn crew zal het niet liggen.

Een minpuntje is de wat oubollige opmaak, maar dat kan ook een kwestie van smaakverschil zijn tussen VS en NL, hoewel Becky het op dit punt wel met me eens is. Never mind, Four Roses’ geschiedenis mag zeker voor het voetlicht en op de boekenplank.

• Auteur: Al Young
• Uitgever: Butler Books, Louisville, KY – 2010/11
• Taal: Engels
• Uitvoering: Hardcover met stofomslag, full colour, 96 pagina’s
• ISBN 978-1-935497-29-5
• Retailprijs: onbekend
• Verkrijgbaarheid: Voor zover ik weet momenteel alleen bij Four Roses Distillery te koop.