Hans Offringa schrijft voor de uitgaves van Whisky Passion al jaren recensies over whisky- en/of whiskygerelateerde boeken. De uitgever heeft in overleg met de auteur besloten alle recensies, oude en nieuwe, online te zetten als extra service voor zowel abonnees als (nog) niet-abonnees. Hans' boekenkast wordt regelmatig aangevuld. De toegevoegde recensies worden "op de bovenste plank" gezet. Het is dus zowel een historisch als actueel overzicht.
- Details
- Hans Offringa
Dit boek werd voor het eerst uitgegeven in 1993. Een tweede en derde editie volgden respectievelijk in 1997 en 2000. Daarna een hele tijd niets, totdat onlangs deze 4de, geheel herziene editie van Brian Townsend’s klassieker verscheen, opnieuw bij Angels’ Share – het publiceervehikel van Neil Wilson, zelf eveneens een begenadigd auteur van whiskyboeken.
Overzichtelijk ingedeeld per regio, geeft het boek een uitermate leesbaar en informatief beeld van de verloren gegane distilleerderijen in Schotland. De vormgeving is keurig verzorgd, zoals we van Wilson gewend zijn. Prachtig oud fotomateriaal en dito illustraties. In vijftien jaar tijd heeft Townsend het boek prima opgepoetst en uitgebreid. Wie de vorige edities heeft, zal hier zeker geen miskoop aan hebben.
- Details
- Hans Offringa
Een prachtig vormgegeven langwerpig boekwerkje, gedrukt op kwaliteitspapier en een lust voor het oog. De auteur is een drankenjournalist uit New York en schrijft o.a. voor the Wall Street Journal, Food & Wine en de New York Times.
Hij beschrijft de geschiedenis van de Amerikaanse variant van onze geliefde drank aan de hand van etiketten. De ondertitel van het boek luidt: A Visual History of the Nation’s Most Storied Spirit, through 100 IconicLabels.
- Details
- Hans Offringa
Wat moet je nog over deze klassieker schrijven, nu alweer de 11de editie, nadat er over de voorgaande 10 versies al zoveel gezegd is. Dat MWY excellent is? Dat dit boek in de professie onmisbaar is? Dat het er fraai vormgegeven uitziet? Dat de bijdragen van professionele whiskyschrijvers weer zeer leesbaar en interessant zijn? Dat Ingvar zichzelf overtroffen heeft?
Op al die vragen kan ik alleen maar volmondig JA zeggen. De grootste en meest in het oog springende verandering van de 11de is de layout. Die is fors opgefrist en naar mijn smaak overzichtelijker geworden, moderner ook. In zijn voorwoord zegt Ingvar, wiens vrienden vinden dat hij niet zo van veranderingen houdt: “Change is what ignites the passion in me to persevere.”
- Details
- Hans Offringa
Bij het vakje auteur heb ik “updaters gezet”. Zo staat het ook op de omslag. Was de 6de editie van Michael’s meesterwerk nog “geupdated” door een trio in 2010, voor de 7de editie hebben beide updaters hun compaan William C. Meyers aan de kant gezet. Nu was het mij destijds al onduidelijk waar hij vandaan kwam, maar dat heb ik op Feis Ile 2015 uitgevonden toen ik William C. tegen het lijf liep en hem er eens naar vroeg. Volgens hem zou John Hansell van the Malt Advocate ineens geen tijd hebben gehad en kon hij diens geplande bijdragen overnemen. Zomaar, rara. William is in het dagelijks leven jurist met een passie voor whisky, maar absoluut geen professionele auteur. Roskrow en Smith zijn dat wel. Ze hebben allebei een flink aantal boeken onder eigen naam geschreven.
- Details
- Hans Offringa
Alhoewel er verbazingwekkend weinig historisch materiaal bewaard is gebleven (of beschikbaar is gesteld), is Peter Mulryan erin geslaagd een boeiend en zeer leesbaar boek over de geschiedenis van Bushmills te schrijven. Eigenlijk moet ik zeggen, de geschiedenis van de Ierse whiskeyindustrie, geplaatst in een wereldwijd kader. Het is interessant om te lezen hoe de Ierse whiskeyindustrie teloor ging door een opeenvolging van economische en natuurrampen. Ook misten ze volstrekt de slag om de Amerikaanse markt, nadat de Drooglegging was opgeheven. En dan te bedenken dat Jack Kennedy (de vader van …) enkele jaren voor de opheffing al illegale kopjes aan het geven was aan de Ierse distillateurs. Die waren destijds roomser dan de paus en gingen niet op Jack’s verzoeken in. De Schotten zagen de zaken wat ruimer en wisten nog tijdens de Drooglegging een beachhead te veroveren dat ze nooit meer hebben losgelaten.
- Details
- Hans Offringa
Ulf Buxrud’s boek, getiteld Japanese Whisky – Facts, Figures and Taste – begint heel toepasselijk met een voorwoord van Hideo Yamaoka, de Japanse vertaler en uitgever van Michael Jackson’s Malt Whisky Companion.
In de introductie leren we dat de auteur inmiddels zo’n zeven jaar met whisky uit het land van de rijzende zon in de weer is. Het daaropvolgende hoofdstuk (3) beschrijft uitvoerig de geschiedenis en ontwikkeling van de Japanse whiskyindustrie, waar uiteraard veel ruimte is gereserveerd voor Masataka Taketsuru en Shinjiro Torii, die als de “founding fathers” getypeerd kunnen worden. Japan is een relatief “jong” whiskyland en produceert pas sinds 1924 whisky. Het verschijnen van dit boek valt dus bijna samen met het 85-jarig bestaan.
- Details
- Hans Offringa
Op de omslag staat The History of a Scotch Whisky Company – 1951-2014. Het is dan ook geen boek over de distilleerderij in de subtitel. Het voorwoord is van Mike Keiller, CEO van MBD. De eerste vijf hoofdstukken behandelen de geschiedenis van de familie Morrison en het bedrijf dat zij oprichtten. Aanvankelijk waren het vooral blenders en handelaren, maar oprichter Stanley Morrison zag op een gegeven moment de noodzaak in van het in eigendom hebben van een eigen distilleerderij. Daarmee werd hij minder afhankelijk van wat andere distilleerderijen hem konden leveren. Behalve Bowmore wist hij ook de distilleerderijen van Auchentoshan en Glen Garioch over te nemen. Zeer smakelijk om te lezen hoe hij “even” een paar distilleerderijen kocht om ze daarna achteloos door zijn partner James Howat te laten financieren. Stanley Morrison moet zeker dezelfde flair hebben gehad als Sir Richard Branson.
- Details
- Hans Offringa
Het nieuwe, rijk geïllustreerde boek van Robin Brilleman oogt fraai en verzorgd. Het bestaat uit twee delen en is voorzien van een voorwoord van Patrick van Zuidam. Deel 1 behandelt het productieproces en is onderverdeeld in een hoofdstuk over de grondstoffen en een hoofdstuk over het eigenlijke proces. De auteur beperkt zich bij de grondstoffen niet tot het obligate drietal gerst-water-gist, maar wijdt ook uit over turf, kolen, hout en karamel. Opmerkelijk genoeg is echter geen aparte paragraaf gewijd aan koper.
- Details
- Hans Offringa
Een briljant geschreven geschiedenis van een van de opmerkelijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van de Verenigde Staten. De auteur was ooit de eerste public editor van de New York Times en later managing editor van Life Magazine. Hij heeft nog vier boeken geschreven waarvan The Great Fortune in 2004 een van de finalisten voor de Pulitzer Prize was.
Het boek bestaat uit vier delen en een epiloog. Het eerste deel , The Struggle, beschrijft hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren dat een heel land ‘droog’ ging. De kiem daarvoor werd al rond 1840 gelegd. Zeer interessant om te lezen hoe diverse belangengroepen, die niet noodzakelijkerwijs dezelfde agenda hadden, de politiek zodanig wisten te beïnvloeden dat in januari 1919 de Prohibition wet, officieel de Volstead Act genoemd, werd aangenomen en een jaar later effectief werd. Okrent weet die wet historisch gezien te herleiden tot de Magna Carta. De Drooglegging werd in de grondwet verankerd, wat op zich al opzienbarend was.
- Details
- Hans Offringa
De auteur is managing editor, feature writer en columnist voor Whisky Advocate, voorheen bekend als Malt Advocate. Ooit is hij, net zoals Michael Jackson, begonnen met bier, zowel het drinken als het schrijven erover. Lew heeft al diverse bierboeken op zijn naam staan en was het zo langzamerhand wel aan zijn stand verplicht om met een whiskyboek te komen.
Weer eentje? Ja, weer eentje. Maar wel een Heel Goed Boek. Ik ken Lew al jaren als een beminnelijk mens, onder andere doordat ik wel eens wat voor de Whisky Advocate schrijf. Die beminnelijkheid komt in de tekst ook meteen naar voren. Ondanks zijn enorme ervaring en ter zake kundigheid, laat Lew die aspecten slechts zelden domineren in zijn schrijven. Uitleg en anekdotes zijn op een prettige manier met elkaar verweven, wat uiterst aangenaam leesvoer oplevert.